شماره‌ی خبر : 12876 | تعداد بازدید : 1028
چهارشنبه 23 خرداد ماه 1397 ساعت 11:03
آرزوی موفقیت باشگاه مس کرمان برای تیم ملی کشور در جام‌جهانی/یک قلب یک ایران
بدون شک همانند دل‌های 80 میلیون ایرانی، قلب همه‌ی اهالی باشگاه مس کرمان نیز در ساعت شروع این بازی در روسیه می‌تپید...قلبی که همگان برای یک ضربان شاد مشترک برایش، دست دعا به آسمان بلند خواهند کرد.
تیم ملی فوتبال کشورمان روز جمعه اولین بازی خود را در رقابت‌های جام‌جهانی برابر مراکش در روسیه برگزار می‌کند...
بدون شک همانند دل‌های 80 میلیون ایرانی، قلب همه‌ی اهالی باشگاه مس کرمان نیز در ساعت شروع این بازی در روسیه می‌تپید...قلبی که همگان برای یک ضربان شاد مشترک برایش، دست دعا به آسمان بلند خواهند کرد.
اصل داستان تیم ملی ما از وقتی شروع می‌شود که تیم ملی با آن کت و شلوارهای شیکش به مسکو رسید و همان جا در فرودگاه جمعیتی قابل توجه به استقبالش رفته بودند.جمعیتی که هر کدام انتظارهای متفاوتی از تیم‌شان دارند و همین شرایط تیم ایران را عجیب و متفاوت کرده است.برخی از این تیم صعود می‌خواهند و گروهی منتظرند تا سه باخت با کیفیت‌های متفاوت را تماشا کنند.گروهی هم به یک امتیاز قانعند.
بازار پیش‌بینی‌ها داغ است.ژوزه مورینیو تیم‌های صعود کننده از گروه‌های هشتگانه را پیش‌بینی کرده که از گروه ما حکم به صعود دو غول اروپایی داده است.کاربران سایت فیفا هم غالبا همین پیش بینی را برای تیم‌های صعودکننده از این گروه داشته‌اند.غالب پیش‌بینی‌ها درباره سه بازی تیم ایران هم حمایت ازحذف با یک امتیاز دارد.اینکه با مراکش یک – یک مساوی می‌کنیم و بعد با سه و دو گل به اسپانیا و پرتغال می‌بازیم. یک سایت انگلیسی هم پیش‌بینی مشابهی داشته و گفته ایران تیم آخر گروه می‌شود.
از این دست پیش‌بینی‌ها احتمالا تا روز شروع تورنمنت می شنویم. از روزنامه‌ها و سایت‌هایی که تا الان اسم‌شان هم به گوش مان نخورده بود اما با احترام به تمام پیش‌بینی‌ها که برخی‌شان کارشناسانه و عده‌ای بر اساس حدس و گمان است به نظر می رسد تیم ملی توانایی شکست پیش بینی های منفی را دارد. ما می‌توانیم نیمه پر لیوان تیم خودمان را نگاه کنیم و آن را مقابل نیمه خالی حریفان‌مان قرار دهیم.در کنار این با توجه به این اصل که فوتبال شبیه بسکتبال و والیبال نیست که تقریبا همیشه تیم قوی، تیم ضعیف را شکست می دهد به این سه بازی،نمایش‌هایی در استاندارد جهانی و نتایجی قابل قبول فکر می‌کنیم که شاید شگفتی هم در پی داشته باشد.
نیمه پر تیم ما می‌تواند مشت بسته سرمربی‌مان باشد،می‌تواند بازیکنانی باشد که در کلاس جهانی روی دیگری از استعدادهای نهفته فوتبالیست ایرانی را به رخ دنیا می‌کشند، می‌تواند عزم جزم ما برای جلو رفتن از برنامه چهار سال قبل‌مان باشد که با دفاع – ضدحمله دنبال ضربه زدن به حریفان مان بودیم.نیمه پر لیوان ما می‌تواند کیفیت ستاره هایمان باشد.یکی مثل جهانبخش که تمام آن بازیکنان مراکشی متولد هلند و پرورش یافته در آکادمی آژاکس و آیندهوون و ... به عنوان او دست نیافته‌اند؛ آقای گلی لیگ هلند.
نیمه پر تیم ما می تواند پتانسیل نهفته بین‌المللی اشکان دژاگه یا توان بالای سامان قدوس در پایان بهترین فصل فوتبالش باشد. در کنار اینها تداوم حاجی صفی، تجربه گوچی، استحکام پورعلی گنجی، نفوذ ناپذیری میلاد محمدی هم می‌تواند به اندازه کافی برای امیدوار ماندن‌مان امید و انگیزه ایجاد کند. اینها را می‌شود گذاشت جلوی نیمه خالی لیوان حریفان. مثلا اینکه خط دفاع اسپانیا ترک خوردنی است و حتی این غول سرخ را هم می توان از پا انداخت، پرتغال بدون رونالدو و حتی با او نیز بعضا می‌لرزد و سست می‌شود.
مراکش هم تیمی در قواره‌های خودمان است که فقط لژیونرهایش در تیم های بهتری بازی می‌کنند و البته قهرمان قاره شان شده اما از نیجریه چهار سال قبل بهتر نیست و در تمام سطوح و خطوط می‌توان مقابله‌ای پایاپای با این تیم داشت.
برایند این تقابل‌ها همانی است که داستان شیرین فوتبال را رقم زده و البته قصه تیم ملی را در روسیه حداقل تا سوت شروع بازی اول دلپذیر و جذاب نگه داشته است.آنقدر که همه پیش‌بینی‌ها را نه می شود رد کرد نه با تاییدشان از الان قید تماشای سه بازی جذاب و هیجان‌انگیز را زد و بی‌خیال تیم ملی شد.