داستان دستانی که پا پس نکشید و برای جنگ خود سر گذاشت/ غیرت به رنگ نارنجی

برای آن هایی که لیگ برتر هندبال ایران را در این فصل دنبال می کردند، اگر قرار بود رنگی برای غیرت انتخاب کنند، بدون شک رنگ پیراهن بازیکنان مس کرمان را برازنده آن می دانستند...

دستانی که داستانی عجیب در این فصل داشتند... قهرمانان فصل قبل که وقتی گروه مرگ مسابقات را با رکورد صد در صد پیروزی پشت سر گذاشتند، همه گفتند که جام قهرمانی را دوباره برای آن ها کنار بگذارید و فرش قرمز سکوی اول را برایشان پهن کنید...

اما در هیچ سناریو و داستانی قهرمان به همین راحتی به جایگاهش نمی رسد... حتی اگر سوپرمن و بتمن که هیچ، رستم دستان هم که باشی، جذابیت داستان آنجا بالا می رود که دیو سپیدی، جوکر بی رحمی یا اژدهای هفت سری ناگهان از جایی که انتظارش را نداری، سروکله خود را نمایان کند و به جنگ قهرمان داستان بیاید...

و نقطه اوج داستان دقیقا همین نبرد می شود جایی که دستان مس کرمان پا پس نکشیدند و در جایی که فهمیدند فقط قرار نیست در داخل زمین رقابت کنند، آنقدر توان گذاشتند که نبرد نابرابر بیرون از زمین خود را هم در داخل زمین برنده شوند.

می گویند با دستان بسته نمی شود جنگید... وقتی پای شما را زخمی می کنند در حدی که توان ایستادن را از شما بگیرند شکست شما حتمی است... وقتی برای گرفتن نفس، ویروس به جان شما می افتد تا در یک رقابت فشرده نفس شما به شماره بی افتد یعنی اینکه همه منتظر زمین خوردن شما هستند... و همه این ها بلاهایی بود که بر سر هندبال مس کرمان در دور نهایی رقابت های لیگ برتر نازل شد.

بعد از همه آن ماجراها دیگر کسی فکرش را نمی کرد که دستان نارنجی پوش مس سراپا بی ایستد و قرار بود خیلی قبل تر از رسیدن به بازی آخر این دست نارنجی قلم شود و تکلیف قهرمان نشدنش معلوم...

اما مثل همان فیلم های سوپر قهرمان، وقتی ضرباهنگ یک موسیقی حماسی بلند می شود و در امتداد آن قهرمان داستان روی پا می ایستد و حریفان را یکی پس از دیگری کنار می زند تا به غول مرحله آخر برسد...و این حکایت آشنا برای هندبال مس کرمان در یکی دو هفته گذشته بود...

وقتی در روزهای گذشته هندبالیست های مس با تنی خسته و رنجور، اجازه ندادند پاس، پرسپولیس و ذوب آهن برای قهرمان نشدنش تعیین تکلیف کنند، آهنگ حماسی برای نارنجی ها به اوج خود رسید... و حالا تا تکرار قهرمانی که ارزشی صد چندان دارد یک پیروزی مانده است با اختلاف چهار گل تا طلایی ترین جام نوش جان این دستان شود.

همین تلاش... همین غیرت... همین جنگندگی که ثابت کرد دستان توانمند نارنجی برابر هیچ حریفی چه در داخل و چه خارج از زمین پا پس نمی کشند، در کرمان مدالی درخشان تر از طلا بر گردن این نارنجی های شایسته انداخت و آن مدال غیرت بود...

اما لذت این مدال در کنار جام قهرمانی آن هم با همه داستانی که به چشم دیدیم مزه دیگری دارد... مزه ای که روز چهارشنبه و از ساعت 15 هندبالیست های مس کرمان در آخرین بازی فصل خود برای چشاندن آن به همه هواداران خود تلاش می کنند تا جایی برای همیشه در تاریخ پرافتخار این باشگاه برای خود ثبت کنند.