برای دلجویی از خود و مردم در بازی آخر برای یک دسته گل تلاش کنید

مردم کرمان و هواداران مس دیشب سر خورده شدند و این سرخوردگی طبیعی ترین حالت آن ها بود وقتی که جشن صعود آن ها شب گذشته برهم خورد...

البته که بازیکنان مس در زمین بازی با هدف برپا کردن همین جشن رفتند اما روی بد فوتبال و البته غفلت جای شوخی باقی نمی گذارد و دیشب کسی در کرمان سر راحت بر بالین نگذاشت.

حالا برای دلجویی از مردم کرمان و هواداران متعصب تیم که از پشت خیسی چشمانشان هنوز امیدوار به تیمشان نگاه می کنند، باید یک دسته گل در بازی آخر برابر شهرداری تبریز به آن ها تقدیم کرد.

این دسته گل نه با ناامیدی در تمرینات هفته جاری بسته می شود و نه با احساساتی شدن برای جبران این بازی که می تواند در بازی بعد بازهم چشمان مس را برای دیدن دروازه حریف بسته نگه دارد.

مس برای ساختن این دسته گل و دلجویی از خود و هوادارانش یک منطق بیشتر ندارد و آن اینکه بر فکر خود در طول هفته جاری مسلط باشد و دوم اینکه باور داشته باشد اگر در این بازی با گل هایی بیشتر از انگشتان یک دست برنده باشد، می تواند منتظر شنیدن خبرهای خوب برای خود باشد و البته ثابت کند که تا نفس آخر از تلاش دست نکشیده است.

تلاش تا نفس آخر همان انتظاری است که تا بازی روز یکشنبه بعد در تبریز همه کرمان از مس انتظار دارد و فارغ از هر کلامی که بوی ناامیدی دهد، مس باید با تلاش و تمرکز و البته مدیریت فکری خود، ثابت کند که هنوز از نفس نیافتاده است.

دست گلی که مس در بازی با علم و ادب در تبریز تقدیم هوادارانش خواهد کرد می تواند آنقدر کارگشا باشد که همه گل های به آب رفته در بازی قبل را جبران کند و گلستان مس حال همه کرمان را خوب کند اگر مس قبل از هر موضوعی باور داشته باشد که اگر تلاشش را برای بازی آخر کنار نگذارد، هنوز می تواند به اتفاقات فوتبال که دنیایی بالا و پائین در خود دارد، چشم داشته باشد.