تیم ها حداقل 21 تا 30 روز قبل از آغاز مجدد مسابقات نیاز به تمرین دارند!

چالش بزرگ کشور در شرایط کنونی ، بیماری کرونا است و همه اعضای جامعه باید بکوشند که وظیفه خود را در قبال سلامت جامعه انجام دهند .

باشگاه های فوتبال ، مربیان و بازیکنان هم از این دایره خارج نیستند ، کمکهای مادی و غیر مادی جامعه فوتبال در کنار استفاده صحیح و بهینه از موقعیت اجتماعی مانند ظرفیتهای فضای مجازی از جمله وظائف جامعه فوتبال است که تا به امروز به شکل مناسبی انجام پذیرفته است .

متاسفانه در روزهای اخیر، برداشت اشتباه مسئولین ورزش و جامعه موجب شده که جامعه فوتبال در برابر جامعه و سلامت جامعه قرار گیرد .

این در حالی است عامل آن تردید و عدم تصمیم درست متولیان فوتبال است که مانند اتفاقات بهمن و اسفند به دنبال برگزاری لیگ به هر قیمتی هستند .

یک مثال ساده این است که در حالیکه ستاد مبارزه یا کرونا انجام تمرینات تیم های ورزشی را حداقل تا ١٥ فروردین غیر مجاز دانسته است ، تعلیق مسابقات ورزشی از جمله لیگ برتر و لیگ دسته یک و دو کشور تا پایان فروردین اعلام شده است .

هر شخصی که سابقه و دانش حداقلی در حوزه ورزش داشته باشد می داند که پدیده بی تمرینی در حدود ٢٥ تا ٣٠ روزه ، ورزشکار را به موقعیت صفر در دوره بندی تمرین میرساند. آنهم در شرایطی که باشگاه های بدنسازی و مراکز ورزشی عمومی که میتواند به ورزشکار کمکی کند شاخصه هایی همچون قدرت و استقامت را حفظ کند هم تعطیل است .

پس هر زمانی که جهت شروع مسابقات مد نظر باشد باید حداقل فاصله ٢١ تا ٣٠ روزه نسبت به زمانی که مجوز شروع تمرینات داده میشود داشته باشد . این در حالی است که این فاصله در بیانیه ستاد مبارزه با کرونا ، فدراسیون پزشکی ورزشی و سازمان لیگ تنها ١٥ روز است .

این یعنی سردرگمی باشگاه ها ، یعنی افزایش ریسک مصدومیت بازیکنان و یعنی سو مدیریت و قصد کردن به اتمام لیگ به هر قیمتی.

مدل مناسب برای مدیریت ، عملکرد نهادهای تصمیم گیر در اروپا است . اکثر لیگ های معتبر حداقل تا ٢٣ آپریل تعویق شده است . این روش مناسبی است که در ایرانِ هم باید مد نظر قرار گیرد ، واقع نگری نسبت به بیماری کرونا ، نگرش علمی به پروسه تمرینات و به همین نسبت در نظر گرفتم فاصله حداقل یک ماه بین شروع تمرینات تا شروع مجدد لیگ و درک این موضوع که فوتبال چه در اروپا که یک صنعت است با گردش مالی چند میلیارد دلاری و چه در ایران که یه تفریح عمومی و پدیده اجتماعی است ، ارزش جان حتی یک نَفَر را هم ندارد . منطقی تر و مدبرانه تر نسبت به این  موضوع  تصمیم گیری و تعیین تکلیف کنیم .