گرامی باد روز فرهنگ پهلوانی و یاد باد همه پهلوانان کرمان زمین

باشگاه فرهنگی ورزشی صنعت مس کرمان فرا رسیدن روز17 شوال روز گرامی داشت فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه ای را گرامی می دارد و به مناسبت این روز یادی می کند از همه پهلوانان بزرگ کرمان زمین از جمله پهلوان جلال رشیدزاده که چندی پیش به دیار باقی شتافت.

به گزارش روابط عمومی باشگاه مس؛17 شوال سال پنجم هجرت در جنگ خندق، نماد اسوه جوانمردی و شجاعت سپاه اسلام، حضرت امیرمومنان علی(ع)، نماد شرک و بت پرستی یعنی عمر بن عبدود را به خاک مذلت نشاند.

کشتن نفس اماره و تلاش برای رضای خدا در راه دین، سبب شد مولای متقیان امام علی(ع) نماد بزرگی و جوانمردی دنیا باشد و 17شوال هر سال، روز فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه ای نامگذاری شود.

ورزش زورخانه ای و پهلوانی، ریشه در تفکر بزرگ شیعه و اسلام دارد و گود زورخانه و ورزش باستانی نماد فروتنی و تواضع ورزشکاران است که پهلوان در کنار پرورش جسم و تن، روحش را نیز از ناملایمت ها و صفات رذیله می زداید.

واژه پهلوان در ایران زمین واژه پرمفهومی است و سالهاست مردان بزرگی از جمله پوریای ولی و تختی آن را یدک می کشند، واژه ای که ریشه درخدا ترس و با خدا بودن دارد.

پهلوان بودن یعنی اینکه از من بودن بگذری و بر ما بودن تکیه کنی، نمادی که هرکسی می تواند صفات پاک و نیک انسانی را در وجودش پیدا کرده و در راه خدا به کار گیرد.

تاریخ کهن و تمدن غنی سرزمین ایران حکایت یک کتاب و چند فصل مقاله نیست . حکایت گوهر های ارزشمندیست که  از ابتدای تمدن بشریت در این مرز و بوم شکوفا شده و دست به دست و سینه به سینه چرخیده .

چه بسیار بوده اند گنجینه های بی بدیل که ساخته شدند، شعر شدند، اسطوره شدند و برای همشه در آسمان درخشان این سرزمین تابیدند.

یکی از دستاورد های گرانبها ولی ناشناخته، ،فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه ای ست.

مورخان و اندیشمندان زیادی بوده اند که فضایل و فرهنگ غنی ایران را روایت کرده اند همچون هرودت که در نوشته هایش از ایرانیان به عنوان قومی نیرومند نام برده و گفته است :ایرانیان بعد از پنج سالگی به فرزندان خود سه چیز را می آموختند: سواری، تیراندازی و راستی.

از این روست که می توان فهمید ورزش، مروت و  صداقت ریشه در جهان بینی و فرهنگ و سبک زندگی آنها داشته است.

گاهی بد نیست که کمی به عقب برگردیم، به دورانی که مروت و اخلاق، نیرومندی و دستگیری در گود زورخانه با صدای ضرب مرشد طنین انداز می گشت. دورانی که چراغ زورخانه ها روشن بود و قدمگاه راد مردانی ماندگار که همزمان جسم و روحشان را مزین به صفات نیکو، راستی و قدرت می کردند.

شالوده زورخانه و ملزوماتش نه فقط جایگاه بالا بردن توانمندی جسم که کلاس درس اخلاق نیز بود.

در ورودی همیشه کوتاه تر از قد معمول انسان ساخته می شد که هنگام ورود و خروج با حالت تعظیم گذر کنند و افتادگی و ادب رعایت شود.

مرشد، هنرمندی با جایگاه اخلاقی والا که همواره اشعار حماسی  فردوسی را با ضرب و زنگ برای هدایت و همراهی ورزشکاران می نواخت . سنگ ، تخته شنو، میل، کباده از ابزار و وسایل ورزشکاران بود که پشت هر کدام حکایتی از بزرگی و اصالت نهفته است.

از سنت های زیبای فرهنگ زورخانه ای که نوع دوستی، اهمیت و همبستگی مردمی را نشان می دهد گلریزان برای کمک به افرادیست که یا نیاز مالی داشته و یا برای تقدیر و تشکر و قدردانی از مرشد کمک هایی را اهدا می کردند.

یا این حال مدیدیست زورخانه ها کم کم رو به فراموشی سپرده و انگشت شمار شده اند پهلوانان و دلیر مردانی همچو پوریای ولی، سید حسن رزاز و غلامرضا تختی که در اوج قدرت همواره یار مظلومان بوده اند و بذر فداکاری، انصاف و سخاوت را در دل مردمان می کاشتند.

از همین روست که رودکی پدر شعر فارسی ، فضایل انسان واقعی و وارسته را اینگونه بیان می کند …

گر بر سر نفس خود امیری مردی

گـر بر دگری خرده نگیری مردی

مـردی نبـود فتـاده را پــای زدن

گـر دسـت فتـاده گیـری مـردی