شماره‌ی خبر : ‌954 | تعداد بازدید : 1776

نسخه‌ی قابل چاپ

مطلب سایت فرهنگستان فوتبال ایران برای تیم مس/رقص لاله‌های نارنجی در باد

لاله‌های نارنجی فوتبال ایران امیدوارانه به روزهای آینده نگاه می‌کنند. به روزهایی که دوباره هلهله شادی از ورزشگاه شهید باهنر به خیابان‌های شهر کشیده شود و بچه‌ها با افتخار بگویند تیم محبوب‌شان نه پرسپولیس و استقلال که فقط مس کرمان است.

سایت فرهنگستان فوتبال ایران در یاداشتی به قلم علیرضا گیلانپور پیرامون تیم فوتبال مس مطلبی را روی خروجی خود قرار داده است که بدین شرح می‌باشد:

زلاتان ابراهیموویچ ستاره سابق تیم ملی سوئد وقتی نتوانست همراه این تیم به جام جهانی 2014 برزیل صعود کند با جاه طلبی خیره کننده گفت: «این جام جهانی بدون من دیدن ندارد»! حتی آنها که ستاره سوئدی را دوست نداشتند می‌دانستند که بودن زلاتان به زیبایی های جام جهانی می‌افزود اما … یورو 2016 فرانسه هم با شگفتی آفرینی ولز و ایسلند و البته پرتغال به پایان رسید اما این جام پرهیجان بدون هلند انگار چیزی کم داشت. همیشه تیم‌ها و نام‌هایی هستند که به یک جام، به یک تورنمنت و حتی به یک کشور اعتباری تازه اضافه می‌کنند. زمانی که یونتوس به دلیل آنچه کالچوپولی – تبانی در فوتبال ایتالیا- عنوان شد از سری A به دسته پائین‌تر تنزل داده شد، مسابقات فوتبال ایتالیا از نفس نیفتاد اما از رونق چرا!

در فوتبال ایران هم تیم‌هایی هستند که وقتی در سطح اول لیگ قرار دارند به آن شور و هیجانی مضاعف می‌بخشند. به جز سرخابی‌های پایتخت، تیم هایی مثل نفت آبادان، ملوان انزلی، ابومسلم خراسان و مس کرمان از این دسته‌اند. آنها به فوتبال ایران رنگ و بو و اعتبار می‌بخشند. خون تازه‌ای به رگ‌های شهرهایشان تزریق می‌کنند و روز مسابقه مردم در تاکسی‌ها و کنج خانه‌ها به جای گله کردن از ترافیک و گرانی و آلودگی هوا، داستان تازه‌ای برای تعریف کردن دارند.

چند سالی است که لاله‌های نارنجی فوتبال ایران؛ مس کرمان از لیگ برتر دور مانده‌اند. آنها که زمانی اعتبار فوتبال کویر بودند با بدشانسی‌هایی که گاه گریبان تیم‌های بزرگ را هم می‌گیرد، از لیگی که مستحق حضور در آن بودند باز ماندند. مسی‌ها در فوتسال درخشیدند اما چشم مردم دیار «کریمان» به چمن هم بود. آن‌ها دوست داشتند دوباره شهر تاریخی شان میزبان ستاره‌های طراز اول فوتبال ایران باشد تا سکوها را داغ کنند و قبل و بعد از مسابقه به بازار وکیل بروند و زیره و قالی و کلمپه و خاطره به شهرهایشان سوغات ببرند.

مسی‌ها که با چند بدشانسی از صعود به لیگ برتر بازماندند حالا با منصور ابراهیم‌زاده امیدوارانه خیز برداشته اند. ابراهیم‌زاده که در سال 1387 حتی روی نیمکت سرمربیگری تیم ملی فوتبال ایران نشست نامش با فوتبال اصفهان گره خورده است. او گرچه با سپاهان هم به میدان رفته اما یک ذوب آهنی باسابقه است. ابراهیم‌زاده تنها مربی ایرانی است که در دو دهه اخیر تیمش را در فینال لیگ قهرمانان آسیا هدایت کرده است. قهرمانی در جام حذفی و دو دوره نایب قهرمانی در لیگ برتر فوتبال ایرانی با ذوبی‌ها از او مردی سرد و گرم چشیده ساخته است که بی‌گدار به آب نمی‌زند. آنهایی که ابراهیم‌زاده را از نزدیک می‌شناسند می‌دانند که برخلاف برخی از مربیان، در سودای پول و ثروت با تیمی قرارداد نمی‌بندد و همواره به اعتبارش بیش از رقم قراردادش فکر می‌کند.

ابراهیم‌زاده که پس از نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا در سال 2010 کاندیدای انتخاب به عنوان بهترین مربی جهان شد معتقد است «شرق ایران و در مرکزیت آن کرمان دارای استعدادهای بسیار نابی در فوتبال است که کشف و کار با آن‌ها بسیار لذت بخش است» و با همین نگاه است که به یک صعود با پشتوانه می‌اندیشد. مس کرمان با حضور او قطعاً از بسیاری حاشیه‌ها به دور خواهد ماند و با بازی‌های درگیرانه، پرشور اما فکور به سبکی که ابراهیم‌زاده می‌پسندند حریفانش را با چالش روبرو خواهد کرد.

روز گذشته فرزاد حسین خانی کاپیتان مس کرمان که به شناسنامه این باشگاه تبدیل شده است پس از مذاکراتی که با ابراهیم‌زاده داشت قرارداد تازه‌اش را با مسئولان مس امضا کرد تا بار دیگر با بازوبند کاپیتانی وارد ورزشگاه مس کرمان شود. در کنار او جمعی از چهره های جوان به مس پیوستند که می‌توانند بنزین سبز و موتور محرکه مس شوند. حسین تهامی هافبک وسط تیم‌های جوانان و امیدهای مس، امیر حسین عسگری، میلاد محمدی و علی خلیلی کاپیتان فصل قبل امیدهای مس از چهره‌هایی هستند که به ابراهیم‌زاده دلگرمی می‌دهند که دست او را در طول لیگ طاقت فرسا و فشرده لیگ یک خالی نخواهند گذاشت.

در این میان بروز پاره‌ای چالش‌ها در روند آماده سازی مس باعث شد برخی بر عملکرد مدیران باشگاه نقدهایی وارد کنند که تیم‌های رقیب با سرعت برق و باد شتاب گرفته‌اند و در جذب سرمربی و تشکیل اردوها پیشی گرفته‌اند، اما بعید است بتوان به این زودی لاله‌های نارنجی فوتبال ایران را دست بسته تصور کرد. کرمانی‌ها نشان داده‌اند که در روزهای دشوار قادرند فاصله شان را با رقبا کم کنند و حتی از آنها بگذرند.

17 مرداد مس کرمان میزبان فجرسپاسی شیراز است. روزی که کرمانی‌ها دوباره امیدوارانه به ورزشگاه باهنر خواهند آمد و به افتخار پسران شان فریاد خواهند زد تا مس دوباره به سطح اول لیگ فوتبال برگردد. تیمی که مدیران آن حاضر نشدند از شیوه های غیرفوتبالی مانند خریدن امتیاز و تطمیع تیم‌های دیگر برای صعود دوپینگی به لیگ برتر استفاده کنند شایسته حمایت است. آنها با دلگرمی هواداران شان می‌خواهند همان تیم سرسختی باشند که در سال 88 انگشت‌هایشان تا لمس جام قهرمانی لیگ برتر پیش رفت. همان تیمی که جواز حضور در لیگ قهرمانان آسیا را به دست آورد و بازی های جسورانه‌اش مقابل حریفانی که از حیث ستاره و شهرت و ثروت چیزی کم نداشتند هنوز در خاطره ها مانده است.

لاله‌های نارنجی فوتبال ایران امیدوارانه به روزهای آینده نگاه می‌کنند. به روزهایی که دوباره هلهله شادی از ورزشگاه شهید باهنر به خیابان‌های شهر کشیده شود و بچه‌ها با افتخار بگویند تیم محبوب‌شان نه پرسپولیس و استقلال که فقط مس کرمان است.