شماره‌ی خبر : ‌2778 | تعداد بازدید : 1546

نسخه‌ی قابل چاپ

گزارش تکان دهنده از شرط بندی درلیگ یک

با گسترش سایت‌های آنلاین شرط‌بندی، برای کسب درآمد حتی نیازی به تبانی هم نیست! اگر در گذشته تیمی که امتیاز لازم داشت باید وارد عمل می‌شد و پیشنهاد مالی می‌داد، حالا تیم ضعیف‌تر بدون نیاز به این پیشنهاد می‌تواند بازی را ببازد و در آخر پولی به حسابش وار

روزنامه ایران ورزشی در گزارشی تکان دهنده به وجود بنگاه‌های شرط بندی که برروی نتایج تیم‌ها اثرگذار است پرداخته است...

البته پیش از این نیز در مراجع خبری مربوط به مس به وجود این گونه آفت‌های فوتبالی در لیگ یک نیز پیش از این اشاره کرده بودیم و برخی از مستندات را نیز در این رابطه منتشر کردیم که امیدواریم در سال‌های آتی با این موضوعات به شدت برخورد شود.

در گزارش روزنامه ایران ورزشی می‌خوانیم: در فاصله یک هفته به پایان لیگ یک، شایعه شرط‌‌بندی بازیکنان و مسوولان برخی تیم‌ها سلامت این مسابقات را زیر سوال برده است. متاسفانه عزم جدی برای مبارزه با این تخلف دیده نمی شود.

در فاصله  یک هفته به پایان و اوج حساسیت لیگ یک، شایعه شرط‌‌بندی بازیکنان و مسوولان برخی تیم‌ها سلامت این مسابقات را زیر سوال برده است. اگر تیم‌های مدعی صعود با تمام توان به میدان می‌روند و می‌خواهند نتیجه زحمات یک فصل را با صعود به لیگ برتر جشن بگیرند، خبر تبانی بیشتر از سمت تیم‌هایی شنیده می‌شود که در میانه جدول دچار بی‌تفاوتی‌اند یا قعر جدولی‌هایی که همه چیز را از دست داده‌اند و باشگاه‌های‌شان در آستانه تعطیلی قرار دارد.

نمی‌توان کتمان کرد که لیگ یک برای تبانی یا کم‌کاری بازیکنان زمینه مساعدتری از لیگ برتر دارد. مسابقاتی که کمتر زیر ذره‌بین رسانه‌هاست، معمولا پخش زنده ندارد، دستمزدها پایین است و حتی همین هم معمولا به خاطر شرایط مالی ضعیف تیم‌ها پرداخت نمی‌شود. همه اینها ممکن است بازیکنان یا مدیران را برای دخالت در نتایج و بهره‌برداری مالی از این هرج و مرج وسوسه کند. اگر در گذشته چنین اتفاقاتی در حد شایعه مطرح می‌شد، این روزها اخبارش به خبرگزاری‌ها و برنامه‌ای مثل نود کشیده شده. به نظر می‌رسد قبح ماجرا ریخته و این خطر وجود دارد که این ویروس خطرناک خیلی زود تکثیر و فراگیر شود.

در سال‌های قبل هم بحث کم‌کاری در لیگ‌های پایین‌تر شنیده می‌شد. در گذشته این بحث مطرح بود که تیم‌هایی که نیاز به امتیاز بازی دارند سراغ بازیکنان حریف می‌روند که معمولا نیازی به امتیازات بازی ندارند. برنامه‌های تلویزیونی هم برخی از صحنه‌های این بازی‌ها را به تصویر کشیدند و موضوع تبانی احتمالی را بررسی کردند، ولی هیچ‌وقت چنین موضوعی اثبات نشد، چرا که اول از همه نیاز به بررسی موشکافانه و مدارک دارد و دوم اینکه به نظر می‌رسید عزم جدی برای آن وجود ندارد.

با گسترش سایت‌های آنلاین شرط‌بندی، برای کسب درآمد حتی نیازی به تبانی هم نیست! اگر در گذشته تیمی که امتیاز لازم داشت باید وارد عمل می‌شد و پیشنهاد مالی می‌داد، حالا تیم ضعیف‌تر بدون نیاز به این پیشنهاد می‌تواند بازی را ببازد و در آخر پولی به حسابش واریز شود!

فعالیت بنگاه‌های شرط‌بندی مسابقات، مانند آنچه در همه جای دنیا می‌بینیم، در ایران ممنوع است، ولی این منع قانونی مانعی برای دسترسی به این سایت‌ها نیست. حتی فیلتر کردن این سایت‌ها هم چاره‌ساز نیست، چرا که با انواع فیلترشکن‌ها و رواج پول‌های مجازی به راحتی می‌توان به هر سایت شرط‌بندی ایرانی یا خارجی وارد شد.

بنگاه‌های شرط‌بندی همه جای دنیا فعالیت دارند، ولی تبانی و شرط‌بندی بازیکنان بیشتر در کشورهایی اتفاق می‌افتد که قوانین سختگیرانه‌ای وجود ندارد یا نظارت کافی صورت نمی‌گیرد. خاور دور و شرق اروپا بیشتر به این ویروس آلوده شده‌اند، تا جایی که سلامت مسابقات در این لیگ‌ها زیر سوال قرار دارد. بی‌توجهی به این ماجرا این خطر بزرگ را دارد که اعتبار فوتبال ایران را هم زیر سوال ببرد.

تنها راه مقابله با این خطر نظارت دقیق و سختگیرانه و محرومیت‌های سنگین است تا هیچکدام از افراد مشغول در فوتبال جرات شرط‌بندی و کم‌کاری نداشته باشد. در لیگ‌های معتبر اروپایی که مسابقات حساسیت بالایی دارد و شرط‌بندی‌های کلانی روی نتیجه آنها صورت می‌گیرد، بازیکنان، مسوولان و داوران کاملا زیر ذره‌بین هستند تا برای تبانی و تغییر عامدانه نتایج بازی وسوسه نشوند.

جی‌جی بوفون، کاپیتان یوونتوس در تحقیقاتی که درباره شرط‌بندی بازیکنان از سوی پلیس ایتالیا انجام شد، مورد اتهام قرار گرفت و چیزی نمانده بود از حضور در جام جهانی 2006 محروم شود.

البته بوفون مدعی شد که کار خلافی انجام نداده، چرا که شرط‌بندی‌هایش مربوط به قبل از سال 2005 است که قانون ممنوعیت این کار برای بازیکنان تصویب شود. جو بارتون، هافبک جنجالی انگلیسی به اندازه بوفون خوش‌شانس نبود و به خاطر شرط‌بندی مسابقات فوتبال 18 ماه محروم شد.

در فوتبال ایران نه قانونی برای پیشگیری از این کار در نظر گرفته شده، نه عزم جدی برای مقابله با آن دیده می‌شود و فعلا تنها رسانه‌ها هستند که به این ماجرا می‌پردازند.