شماره‌ی خبر : 2520 | تعداد بازدید : 1178
دوشنبه 25 دی ماه 1396 ساعت 09:51
غرق در ماتم شدیم/همه‌ی ما سانچی نشین بودیم
امروز با همه‌ی سانچی نشینان همزاد پنداری می‌کنیم...درد داغ آن‌ها را با تمام جان حس می‌کنیم و کنارشان به عمق دریا می‌رویم... روی زمین که جای خوبی برای زندگی نبود شاید رویاهای مشترک همه‌ی ما کنار پریان دریایی جایی در افسانه‌ها محقق شود...
سانچی فقط آینه‌ای بود که خودمان را بیاد بیاوریم... مثل پلاسکو... مثل معدن‌های شمال... مثل همه‌ی ماجراهایی که رخت سیاه را از تن ما خارج نمی‌کند و آنقدر سیاهپوش شده‌ایم و می‌شویم که فریاد برمی‌آوریم بشکند دست خیاطی که این رخت را تا این حد دقیق به قامت ما اندازه زد که جای گوشت و پوست ما را گرفته است...
سانچی خوده ما بودیم...سرشار از پارادوکس و تضاد گریه آور... در دل دریا می‌سوزیم و در عمق آتش غرق می‌شویم...سانچی همان کشتی ماست که به ساحل نمی‌رسد و سرگذشت کباب شدن سرنشینانش دل همه‌ی تاریخ را داغ می‌کند...
امروز با همه‌ی سانچی نشینان همزاد پنداری می‌کنیم...درد داغ آن‌ها را با تمام جان حس می‌کنیم و کنارشان به عمق دریا می‌رویم... روی زمین که جای خوبی برای زندگی نبود شاید رویاهای مشترک همه‌ی ما کنار پریان دریایی جایی در افسانه‌ها محقق شود...
همه‌ی ما سرنشینان سانچی بودیم... یک ملت و یک کشور با سانچی سوخت و غرق شد...کلام تکراری و ملال آور شده است... ایرانم تسلیت...هموطنم تعذیت...